Strafregels schrijven.
Zelf heb ik dat nooit hoeven doen.
Maar mijn zoon Marc haalt wel eens grapjes uit als hij zich verveelt in de les.
Bovendien heeft hij een inspirerende duim waaruit hij fantastische verhalen zuigt.
En dat brengt hem in de problemen.
Dan moet hij strafwerk maken.
Zoals het bovenstaande voorbeeld.
Ik lieg niet tegen juf verandert Marc in ik mag niet liegen tegen juf.
En de juf trapt erin.
Want het lijkt hetzelfde.
Maar het betekent iets anders.
Marc’s zinnen leiden z’n juf om de tuin.
Zo gaat dat ook bij huis-aan-huis bladen.
Die misleiden je.
Niet per ongeluk zoals bij Marc’s strafregels.
Maar doelbewust.
Huis-aan-huisbladen lijken op echte kranten. Maar het zijn reclamefolders. Incognito.
Omdat uitgevers weten dat jij folders direct bij het oud papier gooit, noemen ze de regionale reclame een krant. Naast de herkenbare advertenties plaatsen ze reclame die eruitziet als nieuws. En ze plaatsen óók berichten die wél nieuws bevatten, anders heb je ze door. Verder staan in deze kranten meestal servicerubrieken: gemeentenieuws, kerkdiensten en de weekeinddiensten van dokters en dierenartsen. Het zorgt ervoor dat je het plaatselijk sufferdje serieus neemt.
Uiterlijk verschilt zo’n advertentieblad niet van een journalistieke krant. Maar schijn bedriegt dus. De enige bestaansreden van een huis-aan-huisblad is de opbrengst uit advertenties.
Maar huis-aan-huis-bladen plaatsen toch persberichten?
Jazeker. Ze staan vol met persberichten die eigenlijk gewoon reclame zijn. En dat kan je, ten onrechte, het gevoel geven dat je de regels voor een goed persbericht voor deze bladen niet hoeft te volgen. Maar als je bericht commercieel is, plaatst de redactie jouw bericht alléén als je ervoor betaalt. Dan koop je een betaalde advertentie in ruil voor een stuk redactionele ruimte. En inderdaad: dan laten ze de inhoud van je persbericht met rust en kun je er rustig reclame in zetten. Daardoor lijkt het alsof je niet zo kritisch hoeft te zijn op de tekst van je persbericht.
Maar nu weet je beter: huis-aan-huisbladen zijn vermomde reclamefolders. Zo’n krant plaatst inderdaad alles, maar alleen als je ervoor betaalt.
Maar hoe krijg je dan redactionele aandacht in een huis-aan-huisblad zonder advertentie?
Als je gratis in zo’n krant wil, moet je geen persbericht met reclame maar een persbericht met nieuwswaarde sturen. Hoe objectiever je persbericht, hoe groter de kans dat advertentiekranten jouw nieuws gratis opnemen.
Bijkomend voordeel: hoe objectiever jouw artikel is, hoe geloofwaardiger de informatie bij de lezer overkomt.
Want lezers zijn niet dom. Ze herkennen een reclameboodschap vermomd als nieuwsartikel heus wel. En dan lezen ze jouw bericht niet. En dat is jammer van het geld dat je eraan hebt uitgeven.
Maar hoe zit het nou precies?
Niet elke krant is een echte krant. Huis-aan-huisbladen zijn reclamefolders opgetuigd met wat redactioneel nieuws. Ook die advertentie-kranten plaatsen jouw persbericht alleen gratis als je persbericht objectief is en het persbericht nieuwswaarde bevat. Anders laten ze je betalen om in de krant te komen.
Laat je dus niet foppen. Schrijf altijd een objectief persbericht met nieuwswaarde. Ook naar de lokale sufferdjes. Als je een commercieel bericht stuurt, laten de huis-aan-huis-bladen je daar gewoon voor betalen. Hoe dat zit? Dat leest je hier: Wat als je persbericht nooit de krant haalt? (Maar de concurrent lukt het wél.)
Wil je beter zichtbaar worden en meer naamsbekendheid opbouwen door gratis reclame te maken?
Download dan hier het e-book: 25 manieren om gratis reclame te maken en meer naamsbekendheid te krijgen. Je kunt het meteen downloaden en het kost niks.
Als je mijn boek aanvraagt, ontvang je voortaan ook automatisch mijn maandelijkse publiciteitstips in je mailbox. Wil je dat niet? Dan kun je het e-book ook via de mail bij me aanvragen. Je krijgt het dan zo snel mogelijk; in elk geval binnen een week.
Je leest in mijn privacy-verklaring hoe ik jouw gegevens opsla en waarvoor ik ze gebruik.
Download dan hier het e-book: 25 manieren om gratis reclame te maken en meer naamsbekendheid te krijgen. Je kunt het meteen downloaden en het kost niks.
Als je mijn boek aanvraagt, ontvang je voortaan ook automatisch mijn maandelijkse publiciteitstips in je mailbox. Wil je dat niet? Dan kun je het e-book ook via de mail bij me aanvragen. Je krijgt het dan zo snel mogelijk; in elk geval binnen een week.
Je leest in mijn privacy-verklaring hoe ik jouw gegevens opsla en waarvoor ik ze gebruik.
Was het maar zo’n feest. Vergelijkingswebsites, platformen voor ongediertebestrijders en andere commerciële organisaties publiceren regelmatig persberichten die braaf door allerlei (online) media worden overgenomen.
En dan rijst de vraag of hier actie op kan worden ondernomen. Niet alleen omdat er gratis reclame gemaakt wordt voor deze bedrijven, maar ook omdat er regelmatig foutieve informatie in staat, waardoor deze media misinformatie verspreiden.
Kitty Kilian heeft gelijk hoor, veel lezers kijken niet naar een eventuele afzender. Zelfs als de naam van een bedrijf in het bericht staat zijn er maar weinigen die zich afvragen of de informatie in een bericht wel neutraal is.
Hoi Nicky,
Een journalist heeft mijn uitnodiging om een stukje voor het huis aan huis blad Deze week Almere te schrijven aangenomen. Het gaat over een hot item, namelijk wonen in Oosterwold.
Nu vraag ik mij af hoe kan ik ondertekenen? Want het gaat mij erom dat ook mijn naam als schrijfster van een boek bekend wordt.
Het is de eerste keer dat ik dit ga doen en een klein beetje watervrees heb ik wel.
Hoi Ibolya,
Wat goed van je zeg! Heel leuk dat je dit mag doen. Gaat je boek ook over Oosterwold? Of kun je het op de een of andere manier aan elkaar linken? Ik zou gewoon ondertekenen met je naam en ‘auteur van het boek …’. Word er ook een bio van je opgenomen? Dan zou ik het daar ook in zetten. Succes.
‘Want lezers zijn niet dom. Ze herkennen een reclameboodschap vermomd als nieuwsartikel heus wel.’
Hahaha!
Nicky…
Kitty: nee?