firefighters-1176513_1280

Een knal laat de muren van ons huis schudden.
Wat is dat in vredesnaam?
Mijn man gaat direct naar de deel om een kijkje te nemen en komt binnen veertig seconden lijkbleek terug.
‘Het achterhuis staat in brand,’ zegt hij rustig.
‘Ik ga de gaskraan dichtdraaien voordat alles hier ontploft. Bel 112 en zorg dat je zo snel mogelijk buiten komt,’ zegt hij akelig kalm.

Het is zondag 22 februari 1997, 20.26 uur, als ik het alarmnummer bel. Daarna hebben Conrad en ik amper genoeg tijd om onszelf, de honden en de paarden in veiligheid te brengen. Hoewel de brandweer in zeven minuten ter plaatse is, kunnen de spuitgasten niets meer voor ons doen. Een straffe oostenwind wakkert de vlammen aan en van onze boerderij is na een half uur alleen nog een smeulende ravage over.

Een paar uur later belt een journalist naar onze buren, waar we voor die nacht een noodslaapplek hebben.
‘Ik begrijp dat uw huis is afgebrand. Wat vervelend voor u. Is de oorzaak al bekend? Wat is de schade? Hoe voelt u zich? Bent u goed verzekerd?’, vraagt hij.
Conrad wordt eerst wit. Dan rood. Hij staat op het punt om een woedeaanval te krijgen als ik zachtjes de telefoon uit z’n vuist peuter.
‘Laat mij maar even, die verslaggever doet ook maar gewoon z’n werk,’ fluister ik.

Negatief in het nieuws: je hoopt allemaal dat een ramp je nooit overkomt
Maar zoals ik zelf heb gemerkt, kan zoiets onverwachts als een brand je zomaar overkomen. Voor ons had de publiciteit die dat opleverde gelukkig geen negatieve gevolgen, omdat we op dat moment nog geen bedrijf hadden. Maar stel je voor als bij zo’n brand ook onze stal met 12.000 kippen in brand was gevlogen. Daar vinden mensen iets van.

Als ondernemer kan zo’n brand heel vervelend uitpakken. Want wat nou als er asbest in het pand zit en dat vrijkomt tijdens een brand? Of als je een caravanopslag hebt en de eigendommen van je klanten gaan in vlammen op?

Een calamiteit komt altijd uit een onverwachte hoek

Misschien denk je dat je prima verzekerd bent tegen brand, dus wat zul je je druk maken? Denk dan eens aan het verhaal van een boekhouder, wiens auto bij Mc Donalds werd gestolen. Dat lijkt geen ernstig probleem, want de man was verzekerd tegen diefstal. Maar toevallig lag de complete boekhouding van vijf van zijn klanten, op het moment van de diefstal, op zijn achterbank.

Kun je je voorstellen wat de pers doet als ze er lucht van krijgt? ‘Klanten krijgen ruzie met Belastingdienst door nalatigheid van boekhouder’, kan dan zomaar een kop in de krant worden.

Een nadeel van media-aandacht is dat je er moeilijk invloed op kunt uitoefenen

Dus ook al is die bewering niet waar, een journalist kan het publiceren. Hij hoort de boekhouder om commentaar te vragen, maar daarin kan de man de nalatigheid hooguit ontkennen. Alleen als het lukt om direct bewijs te leveren dat er niets aan de hand is, kun je voorkomen dat zo’n bericht in de krant komt. In alle andere gevallen publiceren journalisten waarschijnlijk gewoon. En al schrijven ze alleen maar over geruchten, dan kan dat al veel schade aanrichten.

Je kunt je dus maar beter voorbereiden op calamiteiten

  • Zorg dat je ergens een back-up hebt van je mediagegevens, zodat je in het geval van een ramp, zelf contact kan zoeken met de media om de situatie uit te leggen.
  • Word in elk geval niet boos op een verslaggever. Die doet alleen z’n werk en hij kan je maar beter aardig vinden. Als je hem tegen je in het harnas jaagt, wordt het alleen maar lastiger
  • Weiger in crisissituaties nooit een interview. Het is altijd beter om jouw visie op de situatie te geven. Het is slim om niet direct de vragen van een journalist te beantwoorden, maar te informeren wat de verslaggever precies wil weten. Beloof over een half uur terug te bellen met antwoorden en houd je stipt aan die afspraak. Je hebt dan even tijd gewonnen om je reactie voor te bereiden.
  • Maak afspraken met personeel, vrienden en familie, zodat ze de pers altijd naar jou of naar een aangestelde persvoorlichter doorverwijzen. Als er echt iets belangrijks aan de hand is, nemen journalisten niet alleen contact op me jou, maar vragen ze ook rond in de omgeving. Je wilt liever niet dat de goedbedoelde opmerkingen van onvoorbereide medewerkers of familie, je nog meer schade berokkenen.
  • Als jou niks te verwijten valt, ga dan op zoek naar bewijs en leg dat aan de pers voor.Als jou wel iets te verwijten valt, los het probleem dan goed en snel op. Erken je fouten en bied openlijk je excuses aan.
    Zo beschuldigden beveiligers van de Hema in 2014 een meisje ervan dat ze drugs gebruikte in een pashokje. Het meisje werd hardhandig overgedragen aan de politie. Later bleek dat het meisje diabetespatiënte was en dat ze de privacy van het pashokje gebruikte, omdat ze insuline moest spuiten. Er volgde een rel op social media. Na een paar dagen bood de Hema openlijk excuses aan en daarmee was de kous af.

Conrad en ik hebben ons lesje bijna twintig jaar geleden al geleerd: een calamiteit komt altijd op een moment dat je het niet verwacht. Bereid je daarom voor op een moment dat je niet stijf staat van de stress. Neem in de voorbereiding ook de kans op negatieve media-aandacht mee. Dat maakt de ellende die je ervan hebt niet minder, maar het houdt de puinhoop wel overzichtelijk.

Wil je beter zichtbaar worden en meer naamsbekendheid opbouwen door gratis reclame te maken?

Download dan hier het e-book: 25 manieren om gratis reclame te maken en meer naamsbekendheid te krijgen. Je kunt het meteen downloaden en het kost niks.



 

 



 

Als je mijn boek aanvraagt, ontvang je voortaan ook automatisch mijn maandelijkse publiciteitstips in je mailbox. Wil je dat niet? Dan kun je het e-book ook via de mail bij me aanvragen. Je krijgt het dan zo snel mogelijk; in elk geval binnen een week.

Je leest in mijn privacy-verklaring hoe ik jouw gegevens opsla en waarvoor ik ze gebruik.

 

Een reactie op “De schaduwkant van free publicity: negatief in het nieuws. Wat doe je dan?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.