‘Heb ik dat echt gedaan?’ Mijn moeder legt zachtjes haar hand op mijn arm.
Ik haal mijn schouders op. ‘Ja. Maar zo erg was het nou ook weer niet hoor.’
Ze knijpt haar ogen tot spleetjes. ‘Maar het stond vast niet voor niks in je boek. Toch?’

We hebben het over een incident uit mijn jeugd, dat ik in mijn boek heb beschreven.  Mijn moeder was het voorval blijkbaar vergeten, maar bij mij staat het in mijn geheugen gegrift.

In de tweede klas stuurde ze me naar school in een lange, bordeauxrode Cosbytrui tot halverwege m’n dijen. Daaronder droeg ik een grijze maillot. ‘Dat wordt mode’, zei ze.

Maar dat hielp niet. Bill Cosby was een populaire tv acteur in die tijd. Hij droeg afschuwelijke truien met felle kleuren en organische patronen. Maar hij had er dan in elk geval een broek bij aan. En ik moest in zo’n opvallende trui zonder broek naar school.

Ik zag de blikken van mijn klasgenootjes al voor me. Ik vermoedde dat ze deze nieuwe trend niet zouden waarderen.

Ze lachten zich inderdaad suf.
‘Sliep je soms tijdens het aankleden?’
‘Je bent iets vergeten aan te trekken hoor.’
‘Krijg je geen koude billen zo?’
Ik schaamde me dood en ik wilde weer normale kleren aan.

Mijn moeder vond dat onzin

‘Wie bepaalt wat normaal is? Of je nou een jurkje draagt of een lange trui. Dat maakt niks uit. Het zit allemaal tussen je oren’, zei ze.
Dus zat ik de volgende dag weer zonder broek in de klas.
En de dag erna weer.

Na een paar dagen voelde ik me alleen nog een beetje ongemakkelijk, maar ik wende eraan. En al snel was ik het met haar eens. Wie bepaalt dat je een broek hoort te dragen? Of een jurk?

Als je afwijkt van de norm, dan trek je de aandacht

Dat maakt je niet populair op de basisschool, maar journalisten vinden je juist aantrekkelijk als je afwijkt. Daarvoor hoef je geen bijzondere outfit aan. Je hoeft alleen een andere mening te hebben dan het grote publiek.

Daarom krijgt de Zwarte Pietendiscussie veel aandacht. Vrijwel elke Nederlander vindt Sinterklaas een geweldig kinderfeest. Als je dol bent op Zwarte Piet, dan schenkt niemand daar aandacht aan. Maar de eerste die roept dat Zwarte Piet en Sinterklaas symbool staan voor racisme en rassenonderdrukking, veroorzaakt een tsunami aan media-aandacht.

Als je een duidelijke mening hebt over een maatschappelijke situatie, dan hoef je niet te wachten tot journalisten jou vinden. Je kunt dan zelf proberen een debat te starten door een opiniestuk te schrijven. Voor een regionaal probleem richt je je opiniestuk aan regionale kranten. Als jouw stelling ook landelijke impact heeft, kun je jouw stuk ook naar de landelijke kranten sturen.

Wat is een opiniestuk precies?

Een opiniestuk is een artikel in de krant of op een online magazine of website, waarin je een stelling verdedigt. Het is een betoog, geschreven door een expert. Een goed opiniestuk kan een maatschappelijke discussie op gang brengen en zelfs iets op de politieke agenda zetten.

Op de opiniepagina leveren lezers en redacteuren een bijdrage aan het publieke debat. De beste opiniestukken zijn origineel, geven nieuwe inzichten en nieuwe argumenten en brengen zelfs een nieuwe, maatschappelijke discussie op gang.

De opiniepagina in een krant is niet bedoeld voor journalisten, maar voor deskundigen zoals hoogleraren en politici, maar ook voor vakmensen en ervaringsdeskundigen. Opiniestukken kunnen namelijk overal over gaan: voetbal, Sinterklaas, het geloof, de economie of het verkeer. Alles wat actueel en interessant is voor een breed publiek, is geschikt.

Hoe schrijf je een opiniestuk?

Een opiniestuk schrijf je heel anders dan een persbericht.

Een opiniestuk begint altijd met een stevige stelling waar mensen het duidelijk mee eens of mee oneens kunnen zijn. Die stelling is tevens de titel of de kop van het stuk. Zonder een heldere stelling, kun je geen opiniestuk schrijven.

Als je een interessante stelling hebt verzonnen, bedenk je drie argumenten die jouw stelling ondersteunen. Onder de kop schrijf je een inleiding waarin je je stelling en het belang ervan voor de actualiteit beschrijft. Daarna werk je elk argument in één of twee alinea’s uit. De laatste alinea is een krachtige samenvatting van het hele stuk.

Waarop moet je letten?

  • Opiniestukken schrijf je niet in de ik-vorm.
  • Je moet stelling nemen: scherp en deskundig.
  • Gebruik voorbeelden en vergelijkingen (metaforen) om nog overtuigender over te komen.

Hoe lang is een opiniestuk?
Tussen de 250 en 1200 woorden. Hoe langer je stuk is, hoe groter de concurrentie. Voor een langer stuk moet je verhaal goed opgebouwd zijn, een originele invalshoek hebben, uitstekende argumentatie en een prettige stijl.

Hoe vind je onderwerpen voor een opiniestuk?

Als je wilt onderzoeken of jij in je bedrijf zaken tegenkomt die voor een opiniestuk in aanmerking komen, vraag je dan het volgende eens af:

  • Waar wind jij je over op in je werk?
  • Tegen welke problemen loop je keer op keer aan?
  • Waar word je vaak boos over?
  • Waarover raak je niet uitgepraat?
  • Waarvan probeer je anderen te overtuigen?

Voorbeeld van een opiniestuk

Als je zelf zo’n stuk wilt schrijven, kijk dan eens op www.opiniestukken.nl voor voorbeelden. Elke dag plaatsen daar mensen opiniestukken over allerlei onderwerpen. En er staan ook schrijftips voor opiniestukken. Die zou ik zeker even lezen.

En wat als je opiniestuk de krant niet haalt?

Dan zijn er nog genoeg mogelijkheden waarvoor je jouw tekst kunt gebruiken:

  • in je nieuwsbrief
  • als blog
  • als statement op je website
  • op social media
  • in een Youtube-video
  • in socialmediagroepen om daar een discussie te starten
  • op fora

Maar hoe zorg je ervoor dat je niemand voor het hoofd stoot met jouw mening?

Dat lukt niet.

Opinie is nu eenmaal het tegenovergestelde van diplomatie. Door je duidelijke stellingname, heeft een opiniestuk voor- en tegenstanders. Als je niet voor je eigen mening durft op te komen, dan is een opiniestuk niets voor jou. Maar als je wel durft, dan kun je veel aandacht krijgen. Veel meer dan je ooit lukt met het meelopen met de massa. Dat dat zo is, heeft mijn moeder wel bewezen: over die trui en maillot kreeg ze gelijk. Die outfit werd een paar weken later een rage.

 

Wil je beter zichtbaar worden en meer naamsbekendheid opbouwen door gratis reclame te maken?

Download dan hier het e-book: 25 manieren om gratis reclame te maken en meer naamsbekendheid te krijgen. Je kunt het meteen downloaden en het kost niks.



 

 



 

Als je mijn boek aanvraagt, ontvang je voortaan ook automatisch mijn maandelijkse publiciteitstips in je mailbox. Wil je dat niet? Dan kun je het e-book ook via de mail bij me aanvragen. Je krijgt het dan zo snel mogelijk; in elk geval binnen een week.

Je leest in mijn privacy-verklaring hoe ik jouw gegevens opsla en waarvoor ik ze gebruik.

 

4 gedachten over “Opiniestukken: hoe kom je met een afwijkende mening in de media?

    • 25 december 2016 om 13:28
      Permalink

      Ja Kitty, dat zie ik ook steeds vaker. Zelf vind ik de ik-vorm meer geschikt voor een ingezonden brief.

      Beantwoorden
  • 22 december 2016 om 13:19
    Permalink

    Leuk en interessant stuk Nicky. Ik heb alvast één doelstelling voor volgend jaar opgeschreven: een opiniestuk schrijven. Dank voor de input!

    Beantwoorden
    • 22 december 2016 om 13:24
      Permalink

      Goed om te horen dat je het direct als doelstelling voor volgend jaar hebt opgeschreven. Veel succes en graag gedaan!

      Beantwoorden

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.